τι εύστοχα ΕΠΙ λεγμένες λέξεις

 

       Πρν από λίγες μέρες το Ισραήλ κήρυξε τον πόλεμο στην Περσία με ένα ξαφνικό σφυροκόπημα . - Οπότε όλοι μας ανοίξαμε να δούμε πόσο ακόμη χαμηλότερα θα εκπέσουμε ως ανθρώπινο είδος σε ένα πλανήτη που μετά βίας πλέον μας ανέχεται. Και όλοι μας ακούσαμε "εύστοχα επιλεγμένες λέξεις" .   

       Μάθαμε ότι "διεξάγεται επιχείρηση" για να "πληγούν" υποδομές του "τυρρανικού καθεστώτος" της Σιιτικής επικράτειας . Μάθαμε ότι "εξουδετερώνονται" ηγετικά στελέχη όπως ο "διαβόητος" Αλ Μπουντρουχαμί και ότι σημειώνονται σημαντικές "παράπλευρες απώλειες". Μάθαμε ότι κάθε ελεύθερη χώρα έχει από τον νόμο το δικαίωμα στην "νόμιμη άμυνα" αν θεωρήσει ότι ο αντίπαλος "προετοιμάζεται για σοβαρό πλήγμα". Μάθαμε ότι ένας "νεοεκλεγής ηγέτης" διαμήνυσε στον αντίστοιχο "επικεφαλής" το τέλος του, με τη φράση "καλή τύχη". Μάθαμε ότι πριν απο αυτό, ο απ' εκεί αδιάλακτος αρνήθηκε συμφωνητικό τελεσίγραφο του πλανητάρχη . Δεν μας θύμησε κανείς το προηγούμενο τελεσίγραφο του "νεοεκλεγέντος ηγέτη" προς την "απονομιμοποιημένη" Ουκρανική κυβέρνηση Μάθαμε ότι στόχος της "επιχείρησης" είναι η "αποκατάσταση της δημοκρατίας" στην εκεί μεριά . Αυτά μάθαμε για την από εκεί μεριά . Είναι και πολύ μακριά, στα βάθη της Ασίας και δεν μπορούμε να τα μάθουμε κι όλα ...

       Μάθαμε απ' την εδώ μεριά, απ' την καλή μεριά, ότι στο χθεσινό άγριο τρομοκρατικό τυφλό χτύπημα δολοφονήθηκαν αθώα γυναικόπαιδα, καταστράφηκαν σχολειά & παιδικοί σταθμοί. Μάθαμε ότι εκεί  αποκεφαλίστηκαν εν ψυχρώ με γιαταγάνια απεσταλμένοι εφημερίδων. Μάθαμε ότι εδώ στην καλή μεριά, διαλύονται οικογένειες ξεκληρίζονται αθώοι και κουβαλιούνται ανάπηροι και άκακοι υπέργηροι σε υπόγεια . Μάθαμε ότι μια μάνα που κλαίει το ανήλικό είχε χάσει και τον μεγάλο της γιό σε προηγούμενο "τυφλό χτύπημα" των τρομοκρατών. Μάθαμε τα πάντα για τις συγκινητικές προσπάθειες των κατοίκων να στηρίξουν ο ένας τον άλλον, είδαμε χαμογελαστούς εφήβους να δίνουν αίμα και εθελοντές να μοιράζουν ανθρωπιστική βοήθεια σε γριούλες. 

      Μας τονίστηκε ότι όλοι μας οφείλουμε να θυμόμαστε την "εκτέλεση" της φοιτήτριας που έβγαλε τη μπούργκα και τις αποτρόπαιες κτηνωδίες του δυναστικού κυβερνητικού μηχανισμού εκεί πέρα. Μάθαμε ότι κατέβασαν το internet ότι λογοκρίνεται η ελεύθερη επικοινωνία και χρησιμοποιούνται ολοκληρωτικές μέθοδοι προπαγάνδας πάνω στον ανύποπτο αμόρφωτο πληθυσμό. Μάθαμε ότι η χώρα συνδέεται με τη χρηματοδότηση των ανταρτών στους οποίους οφείλλεται η διπλάσια τιμή που θα πληρώσουμε την βενζίνη μας την επόμενη εβδομάδα. Και το χειμώνα που έρχεται καλή τύχη στους παπούδες με το κρύο.

      Τι καλά που ζούμε στην απ' εδώ μεριά κι έχουμε την τύχη να λαμβάνουμε "απρόσκοπτη ενημέρωση" . Έτσι δε θα χρειαστεί να μπω στον κόπο να καθησυχάσω τους γονείς μου ότι δεν επέρχεται ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος. Ξέρουν ήδη ότι , κάπου πολύ μακριά, διεξάγεται ένας... "χειρουργικής ακρίβειας" αφοπλισμός μουλάδων. Και προσεύχονται το εκεί καθεστώς να πέσει όσο πιο γρήγορα γίνεται, με κάθε τρόπο. Για να πέσει η τιμή του πετρελαίου τον Οκτώβρη. 

     Άμα ξέρεις τι γίνεται, ξέρεις και τι να προσευχηθείς .  

       

 

     

είμαι ένας όμορφος μπόμπιρας 5 ετών, στην Τεχεράνη

 

    Το πρωί η μαμά θα μου πάρει μια καινούργια τσάντα για το σχολείο. Την έχω σταμπάρει, ελάτε να σας τη δείξω, είναι μια στο γαλάζιο του ουρανού πάνω πάνω αριστερά, εκεί στο βάθος . Τώρα τα μαγαζιά είναι κλειστά .  

    Ο μπαμπάς άφησε τα χρήματα και μας φίλησε κάπως πιο δυνατά από άλλες φορές.  Μετά έφυγε και ο ουρανός δεν ήταν γαλάζιος γιατί ήταν μαύρος , πάνω πάνω αριστερά εκεί στο βάθος . Τώρα τα σπίτια είναι κλειστά . 

   Δεν έχω πολλά τετράδια και αυτά που έχω είναι γραμμένα γεμάτα λέξεις που έχουν εμπρός το "θα". Προσεύχομαι τώρα για ένα όμορφο ξημέρωμα . Ένα ξημέρωμα που θα έχει τα χρώματα που αγαπούν τα παιδιά, κυρίως πράσινο. Το κρεβάτι μου είναι στρωμένο πολύχρωμο και μετά θα κοιμηθώ. Πρώτα ο Θεός θα ξυπνήσω μέσα στα σεντόνια μου που δεν θα είναι κόκκινα . Τώρα τα όνειρα είναι κλειστά . 

   Είμαι ένας μπόμπιρας 5 ετών. Η μαμά με κοιτάζει με λατρεία και απελπισία κι εγώ σκέφτομαι τι έχω κάνει πάλι λάθος. Εκείνη λέει τίποτα μωρό μου. Αλλά της φεύγουν δάκρυα που δεν έχουν χρώματα και κυλάνε στα μάγουλά της που είναι τα πιο όμορφα μάγουλα στον κόσμο. Συνήθως μου διαβάζει ένα τελευταίο παραμύθι αλλά απόψε λέει ότι δεν θέλει να μου διαβάσει τίποτε τελευταίο. Τώρα τα βιβλία μου είναι κλειστά. 

   Με πήρε ο ύπνος μάλλον. Παρ΄όλο που ακούω ακόμα πράγματα δεν πιάνω και δεν νιώθω πράγματα. Η μαμά δεν φαίνεται πουθενά. Την φωνάζω και δεν βγαίνει ήχος. Τώρα τα μάτια μου είναι κλειστά.  

νέο ξεκίνημα ;

      Η έκφραση "κάνω ένα νέο ξεκίνημα" έχει γίνει κλισέ. Την ακούω δεξιά αριστερά σαν να πρόκειται να παρκάρει κανείς αλλού το αμάξι.

     Στην πραγματική ζωή δεν υπάρχει τέτοια συνθήκη :                

 Ποτέ δεν ξαναξεκινάμε . 

 Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα τέτοια συνθήκη . Είναι απλά μια "δήλωση" που κάνουμε, μια συμφωνία με το σώμα μας και μια υπόσχεση για μια άλλη στάση απέναντι στα πράγματα που θα πέσουν στα πόδια μας. Επανεκκίνηση στο μυαλό είναι σχεδόν ανέφικτη . 

   Ποτέ δεν ξαναξεκινάμε . Θα το θέλαμε . Αλλάζουμε τόπο . Αλλάζουμε σύντροφο . Αλλάζουμε κύκλο ανθρώπων. Αλλάζουμε εμφάνιση . Αλλάζουμε την καθημερινή ρουτίνα . Όλα τούτα είναι κρίσιμα γιατι οι αλλαγές γίνονται πάντα για κάποιο λόγο . Αλλά δεν είναι καθοριστικά τελικά ! Μέσα στο νου μας και σε όλο το σκεύος μας, το κορμί που θυμάται,  κουβαλάμε όλο το καταστάλαγμα από τον πρότερο βίο μας , σαν γαϊδουράκια φορτωμένα στην πλάτη με τα ξύλα της επόμενης εβδομάδας , ξύλα που θα καούν με τον δικό τους τρόπο καπνίζοντας το αύριό μας με τα τεκμήρια του παρελθόντος μας . 

   Ποτέ δεν ξαναξεκινάμε . Ευκαιρίες μας δίνονται Θεού θέλοντος και σαρκίου επιτρέποντος. Ευκαιρίες να κάνουμε τις κινήσεις μας σοφότερα. Εκείνο που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι δυστυχώς ποτέ δεν ξημερώνουμε χωρίς φορτίο στην πλάτη. Και ο βίος είναι ένας και βραχύς . 

   Θα έρχονται λοιπόν μέρες που το φορτίο των βιωμάτων μας θα ξεχύνεται πάνω στην νέα μας συνθήκη και θα την παίρνει παραμάζωμα γιατί η νέα μας συνθήκη δεν έχει ούτε ρίζες βαθειές ούτε ειδικό βάρος αντίστοιχο με τα βιώματα όλου του πρότερου βίου.

   Εκείνος που θα καταφέρει να ελέγξει την σφοδρότητα του χαρακτήρα του που ελοχεύει είναι κι εκείνος που θα μπορέσει να απολαύσει μια νέα συνθήκη με όλα τα υπέροχα δώρα της.  

   

οι κατάλληλες λέξεις

     Οι λέξεις δεν πρέπει να εκστομίζονται με βιασύνη. Είναι καλύτερα να έχεις την ψυχραιμία να σιωπήσεις.

     Από την ώρα που απευθύνεις λόγο και οι λέξεις που χρησιμοποίησες φτάσουν στον παραλήπτη δεν υπάρχει επιστροφή. Το γεγονός καταγράφηκε.

    Φυσικά εσύ μπορείς να ισχυριστείς ότι το ξέχασες ήδη, εαν αμαυρώνει την εικόνα σου αλλά το μόνο που έχει σημασία είναι εαν και πότε θα το ξεχάσει εκείνος ή εκείνη που "την άκουσε". 

     Οι λέξεις δεν πρέπει να εκστομίζονται με βιασύνη. Εκτός των άλλων επιπτώσεων, δείχνουν και τον πραγματικό σου χαρακτήρα. Δείχνουν την ένταση του καλού και του κακού που ελοχεύει μέσα σου. Την πρεμούρα σου να φανείς σοφότερος. Την υπερφίαλη βεβαιότητά σου ότι εσένα κάτι δεν σε αγγίζει. 

   Άκουσα μια ατάκα σε κινηματογραφική ταινία :  Σφοδρότητα , οι λέξεις σου είχαν μια σφοδρότητα ! 

   Υπάρχει ένα μέτρο για τις λέξεις : η θερμοκρασία τους. Εαν αγαπάς και μισείς σε υψηλές θερμοκρασίες εαν ευεργετείς και μέμφεσαι σε υψηλές θερμοκρασίες, εαν καλωσορίζεις αλλά και αποπέμπεις σε υψηλές θερμοκρασίες, δεν συγκροτείς μια προσωπικότητα που μπορεί να συμμετέχει ισορροπημένα σε σχέσεις. 

   Εαν αποκαλείς έναν άνθρωπο Δευτέρα με τη λέξη αδελφέ μου και Τρίτη δεικτικά με το επίθετό του οι θερμοκρασία είναι λάθος και τις δυό μέρες. Καλύτερα να τον φωνάζεις πάντα με το μικρό του όνομα. 

   Σε αντίθετη περίπτωση δεν μπορείς να περιμένεις, παρά να εξελιχθεί και η σχέση με εξάρσεις, όπως και ο λόγος που απευθύνει ο ένας στον άλλον. Όχι αργά, εδραιωμένα και ενσυνείδητα. Άναρχα, ρηχά και περιστασιακά.

    Οι λέξεις δεν πρέπει να εκστομίζονται με βιασύνη. Και πρέπει πάσει θυσία να έχουν την αρμόζουσα θερμοκρασία. Το γραμμικό είναι ο μόνος τρόπος για να στηθούν γέφυρες μεταξύ των ανθρώπων που έχουν πάντοτε πίσω τους μια αξιοσέβαστη ιστορία. Η ιστορία τους δείχνει το έδαφος πάνω στο οποίο θα καλλιεργήσετε το μαζί. Ο λόγος, οι λέξεις που θα εκστομιστούν εκατέρωθεν, είναι οι σπόροι που θα φυτευτούν. Οι κατάλληλες λέξεις με τις κατάλληλες αποστάσεις θα γίνουν το φυτώριο των θαυμάτων.

    Οι λέξεις δεν πρέπει να εκστομίζονται με βιασύνη. Πρέπει να εκστομίζονται μετά λόγου γνώσης .

    Εαν ο στόχος είναι ένας όμορφος κήπος.  

    

η απώλεια του βάθους

           Πόσα πίξελς μπορούν να αποθηκεύσουν σωστά ένα παλιό γιοφύρι σε ρέμα στο δάσος ; 

     Τι τις κάνεις, έπειτα ; όχι τις αναμνήσεις , τις φωτογραφίες . Μπορείς να τις ανακαλέσεις την στιγμή που η μνήμη σου τις χρειαστεί ; Ή απλά έχεις την ασαφή βεβαιότητα ότι κάπου ίσως σε περιμένουν, ώστε κάποτε να ανατρέξεις ; 

    Τι τις κάνεις, έπειτα ; όχι τις φωτογραφίες , τις αναμνήσεις . Τις ανακαλείς ασυναίσθητα με κάθε ευκαιρία ή αφορμή και ξαναβιώνεις όλο το πακέτο με τα συναισθήματα που διεγείρουν. Γίνεται αυτόματα, απλά, η συγκίνηση που σου προκαλούν, είναι ανάλογη με όσα είχες αποτυπώσει όταν βίωσες εκείνες τις στιγμές . Εαν ρούφηξες όλη την γλύκα των πραγμάτων εντάξει. Η ουσία της ζωής είναι ο βιωμένος χρόνος κι όχι οι αποθηκευμένες πιθανότητες πληροφοριών.  

   Είναι λοιπόν προτεραιότητα να φροντίζεις τη στιγμή που οι αισθήσεις σου μένουν άναυδες από την ομορφιά των πραγμάτων, να ρουφήξεις πρώτα όλη τους την ομορφιά , live , εκείνη την στιγμή που συμβαίνει , με όλη σου την προσήλωση και με την απόλαυση που σου προσφέρουν τα μάτια σου, η μύτη σου, τα αυτιά σου και τα χέρια σου τα έτοιμα να αγγίξουν μια και δεν κρατάς κάποια συσκευή. Να αγγίξεις τα κάγκελα της γέφυρας στο δάσος, να μυρίσεις τη μούχλα του ξύλου , να ακούσεις το ρέμα χωρίς κλικ και γκλίν , να πιάσεις τις αδιόρατες συλλαβές που σου απευθύνονται από τα ξερόφυλλα, τα πουλιά και τα δέντρα , να μείνεις ακίνητος για να μην διαταράξεις τη στιγμή . 

    Τα περισσότερα πράγματα που φέρνουν συγκίνηση είναι απρόσμενα, σε πιάνουν εξ απίνης με μια ταχύτητα που ήδη ξέρεις ότι δεν θα κάνει παύση μέχρι να ανασύρεις το smartphone και να δεις πως θα παρακάμψεις την δική του επικαιρότητα για να φωτογραφίσεις ό,τι και όσα προλάβεις. Πιθανότατα μάλιστα, θα δεις μια αναπάντητη και δυό ειδοποιήσεις που θα σε αποσπάσουν, θα παρασύρουν το μυαλό από την διαδικασία της συγκίνησης στη διαδικασία μιας υπενθύμισης, μετά της προτεραιοποίησης, της εκλογίκευσης, επανόδου στα τρέχοντα.  

   Περνάμε πολλά χρόνια με την βεβαιότητα ότι όσα μας προσφέρονται απρόσμενα θα μας ξαναπροσφερθούν, μέχρι που ανακαλύπτουμε ότι ίσως πλέον δεν μας αρκεί ο χρόνος. Δεν μας απομένουν τόσα χρόνια με δυνατές τις αισθήσεις μας για να βιώνουμε σαν νεαρά άτομα την χαρά της εκπληκτικής αποτύπωσης με την οποία μας έχει προικίσει ο Δημιουργός και την ξοδεύουμε αλόγιστα. Στην αρχαιότητα θα λογίζονταν ύβρις . Θέλω να πω, φαντάσου να σου απευθύνει τον λόγο ο Σωκράτης κι εσύ να του ζητήσεις να σταθεί μουγγός για μια σέλφι... ε ;    

____________________________________________ 

 ...περπατούσαμε χέρι χέρι, πέρασε ένας άντρας που " τον θυμάμαι καθαρά σαν να τον είχα φωτογραφίσει , ενδεχομένως πιο καθαρά, επειδή ακριβώς δεν τον φωτογράφησα . Αυτό έγινε μια μέρα στα τέλη του Φθινοπώρου ...  [ σ. 147 ] Η απώλεια του βάθους [ κεφ 3 ] από το βιβλίο του Τζ.Μπάρνς ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2013