Η επικοινωνία μας με τους ανθρώπους βαίνει δυστυχώς προς το ρηχότερο, ως προς την ουσία.
Ως προς την συχνότητα ωστόσο , την ευκολία πρόσβασης και την έλλειψη εν συναίσθησης, ως προς την παραβίαση του ιερού προσωπικού μας χώρου, έχει ξεχειλώσει ! Δεχόμαστε επίθεση !
Δεχόμαστε μια καταιγίδα από εισβολές =>
Η δυσφορία μου για το τραγικά διάτρητο του προσωπικού μου χώρου, είναι η ενόχληση που εξέφρασα στο κείμενο, συνεισφορά σε τούτη την ευγενική ευκαιρία, που μας έδωσε η Τύρφη.
Έτσι προέκυψε το διήγημα "Δανάη Πετρουλάκη διαμέρισμα c 19"
Μια μπουχτισμένη Κρητικιά έχει πάρει σανίδες και σφυριά και καρφώνει τις πόρτες της από μέσα. Να μη μπει κανένας κερατάς ! .... ΔΕΝ ΚΑΝΩ spoil, να αγοράσετε το βιβλίο μας , ο Τέλειος κλέφτης θα γίνει ; Απλά, να :
Με το πέρας του εγκλεισμού, έκαμα μερικές διορθώσεις
για προχωρημένους. Κράτησα από αυτή την τραγική περίοδο ένα δυνατό δεδομένο
: Δεν μου έλλειψαν όλοι αυτοί που δεν μπορούσα να συναντώ. Δεν με χάλασε και
ότι, μερικοί, ξέχασαν να αποκαταστήσουν ευθύς αμέσως την βουλιμική πρόσβασή τους
πάνω μου. Και με την «αποφυλάκισή μου» έκανα μια εκκαθάριση στη ντουλάπα
με τα κοινωνικά μου ρουχαλάκια… Έξω, ξεδιάλεγμα, πάλι μέσα. Πέταξα πράμα...
Με τον ίδιο τρόπο
που μικρά οικοσυστήματα αναζωογονήθηκαν από την ετήσια αγρανάπαυση ( βλέπε
πάρκα, δασύλλια, ρηχά παράκτια νερά), σε μένανε εδραιώθηκε μια ανακούφιση χάρις
στον ελεύθερο ζωτικό χώρο, που εξασφάλισα. Και ήταν σαν να βγήκα σε ολάνθιστο λιβάδι. Ουπς ... όχι ακριβώς !
Η φρεσκάδα αυτής της αναπτέρωσης ήταν τυλιγμένη , όπως κάθε δώρο, με την υπερβολή που φέρει ! Μια αυταπάτη : μήπως είμαι θεός ; σούπερ ήρωας ; σοφός ; ηγέτης ; ... ΣΚΑΤΟΥΛΕΣ .
Βλέπεις όταν αποκτήσεις ένα εργαλείο αυτοβελτίωσης , πρέπει πολύ σχολαστικά να μελετήσεις τις οδηγίες χρήσης. Πρέπει να το κατακτήσεις. Έσκασε μύτη το λοιπόν το θεριό και μπήκα στον πειρασμό. Μήπως δεν χρειάζομαι κανέναν ;
Και δοκίμασα, ο ηλίθιος να απαλλαγώ από πράματα που δεν ήμουν σίγουρος ότι δεν τα θέλω . Τα κενά που αφήκανε τούτες οι βουλιμικές "ειδικές επιχειρήσεις" τα ένιωσα αμέσως στην κοιλιά μου :
Πέταξα πράμα που δεν ήτανε για πέταμα.
Και ευθύς αμέσως ξεκίνησα άλλον ανήφορο : Να αποκαταστήσω τις ζημίες που προξένησα μέχρι να χτίσω μερικές αλληλεπιδράσεις και πάλι, εκείνες χωρίς τις οποίες δεν μπορούσα να νιώσω ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Όλη τούτη η περιπέτεια ήταν απότοκος του εγκλεισμού. Και νομίζω ότι μας άφησε σοφότερους. Όχι ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;