Ανασηκώνομαι να φορέσω τις παντόφλες και κάτι δεν πάει καλά. Είμαι ο Jack Nicholson και είμαι μικροσκοπικός σαν πυγμαίος. Τα πόδια μου ούτε που πλησιάζουν το πάτωμα, θα χρειαστεί να πηδήξω κάτω. Τι διάολο ;
Όνειρο ; Το τελευταίο πράμα που διάβαζα πριν κοιμηθώ ήταν σχόλιο για μια στερνή φωτό της γης που μας έστειλε ο Voyager της Nasa από τη γειτονιά του πλανήτη Κρόνου. Μια φωτεινή κουκίδα σαν κεφάλι καρφίτσας. Μια κουκίδα πάνω στην οποία έχουν καταγραφεί πόλεμοι, πανδημίες, παγκοσμιοποίηση, κάθε είδους νομίσματα και πλούτος, δυστυχίες, γενοκτονίες, επιστημονικοί θρίαμβοι .. Τι είμαστε σε σύγκριση με το σύμπαν; έλεγε το σχόλιο. Εντάξει. Τι είμαστε… Μετά με πήρε ο ύπνος.
Τώρα όμως είμαι ξύπνιος. Και είμαι ο μισός ! Πετάω λοιπόν τα ελάχιστά μου ρούχα κι ορμάω στο λουτρό. Νερό. Κάνω τη σκέψη ότι θα χωρούσα και μέσα στο πλυντήριο. Θέλω να κοιταχτώ. Για τον καθρέφτη πάνω από τον νιπτήρα ούτε λόγος. Δεν τον φτάνω. Κομπλέ … Θέλω να πω… Δε πειράζει. Άμα δε μπορείς να κοιταχτείς δεν ξέρεις τι ακριβώς είσαι. Καλύτερα προς το παρόν να μην ..
Όνειρο ; Ο κόσμος, λέει, στον ύπνο μου, ήταν συρρικνωμένος, κι εγώ τεράστιος. Δε χωρούσα στις πόρτες, στα ασανσέρ, ούτε καν στα λεωφορεία. Πουθενά δε χωρούσα. Δεν ήμουν ο Nicholson αλλά αυτό δε βοηθούσε κάπως. Λίγο πριν συναντήσω τον πανικό μου ξύπνησα. Και πάρτο ανάποδα. Εγώ μικρός, ο κόσμος τεράστιος. Αλλά είμαι ο Jack. Ε, και ;
Τι έχουμε εδώ ; Έχουμε ένα ζήτημα με τις διαστάσεις μου. Κυριολεκτικά όμως. Όχι σαν από πάντα. Δε μιλάμε εδώ για ΕΓΩ και για τον αντρικό ναρκισσισμό. Είμαι μικροσκοπικός. Ένα παρά κάτι. Τέλος. Πρέπει να το επιβεβαιώσω αλλά τα πράγματα δείχνουν χωρίς επιστροφή. Φτάνω τις πετσέτες, φτάνω τη βρύση της ντουζιέρας, φτάνω τα χερούλια από τις πόρτες. Άμα τεντωθώ μπορώ να αυτοεξυπηρετηθώ. Τούτο δεν είναι πλέον το μεγαλύτερο διακύβευμα ; Να μη χρειάζεται κανένας κανέναν. Το μεγαλύτερο προσόν της παρούσης.
Όνειρο ; Πρέπει να φωνάξω την Καλλιόπη από το απέναντι μπαλκόνι. Να με δει. Αν το επιβεβαιώσει ένας ακόμη τα πράματα θα πάρουν τη σειρά τους. Δε με χαλάει πόσος θα είμαι, αρκεί να μάθω τα δεδομένα. Τόσος το μπόϊ, τόσους πόντους χέρι, τόσο πόδι, τόσο το έξω απ’ εδώ, μετά θα δω τι θα κάνω.
Αν το πει και η Καλλιόπη ότι είμαι νάνος θα κάνω τις κινήσεις μου. Πάντοτε έτσι την έβγαζα εξάλλου, δεν ήταν ποτέ και τίποτε στα μέτρα μου ; Λάθος μέγεθος στις γκόμενες, λάθος μέγεθος στα δάνεια, λάθος μέγεθος αυτοκίνητα, λάθος μέγεθος πιάτο, λάθος μέγεθος χάπια, λάθος μέγεθος κρίκετ , είναι κάτι με το οποίο έχω εξοικειωθεί. Δεν θέλει άγχος. Θα μετρηθώ και θα δούμε…
- Καλλιόπη ;
- ..
- Καλλιόπη ;
- ..
- Καλλιόπη ;
- Θα μας αφήσεις μια Κυριακή να κοιμηθούμε ρε παλαβιάρη ; Γαμώ τα τρελοκομεία μου μέσα γαμώ… όλους τους έχουν αμολύσει όξω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;