ο συγκεκριμένος περαστικός

     Για δυο δεύτερα το κοίταξε με αμηχανία. Τα μάτια του ήτανε σε διαστολή και το στόμα ορθάνοιχτο. Τα βράγχια του πάλευαν την ύστατη απόπειρα. Το σήκωσε απαλά και το πέταξε πίσω στη θάλασσα. Αυτό το ψάρι τη γλύτωσε φθηνά στη φουρτούνα. Βρέθηκε πάλι στα νερά του. Χάρις σε μια συγκυρία, χάρις σ έναν περαστικό. Μπορείς εσύ να βασίζεσαι ;

      Ο συγκεκριμένος περαστικός περπάτησε κι άλλο ερευνώντας τα μουσκεμένα deck για αβοήθητα πλάσματα. Δε βρήκε κανέναν που να αιτείται βοήθεια. Μετά, αποκαμωμένος, στρώθηκε σε ένα νοτισμένο παγκάκι. Δεν τον ένοιαξε που βράχηκε το παντελόνι του.  Ήταν το ξημέρωμα άλλης μιας θυελλώδους νύχτας. Και για αυτόν. Τώρα εκείνη, η θάλασσα, είχε έναν κουφό αναβρασμό κάτω από μολυβένιο επιβλητικό, σαν βρετανικό, ουρανό. Δεν υπήρχαν αφροί και ήχοι, μονάχα εκτενή βαθουλώματα και πρηξίματα στην επιδερμίδα της, όπως στην κοιλιά ενός κήτους που αλαφροκοιμάται .

    Απέναντι στα δέκα μίλια ο Θερμαϊκός ορίζονταν από μια τέλεια συστοιχία δέντρων. Κι έτσι όπως γυάλιζε το σύνορο του κόλπου σαν καθρέφτης, όλα τα δέντρα έδειχναν να στέκονται κορμός και φυλλωσιές στο βρόντο, χωρίς γη και ρίζα ένα πράμα, ζωγραφισμένα από αμελή καλλιτέχνη ή και βιαστικό.

   Ο συγκεκριμένος περαστικός καμάρωσε το θέαμα ώρα. Το Καλοχώρι και τα Μάλγαρα, είναι η αρχή κάθε φυγής, αν είσαι της φυγής και της Θεσσαλονίκης. Εκείνα τα μετέωρα δέντρα του 'φεραν στη μνήμη εκδρομές. Ποτέ φυγές. 

   Αν είσαι δέντρο και θες φευγιό, χρειάζεσαι βοήθεια. Το λέω γιατί όλα τα δέντρα είναι πάνω από τη γη και από κάτω εξίσου απλωμένα. Έχω ακούσει για μεταφυτεύσεις κι ολοένα πιο συχνά ακούω να σχεδιάζονται άλλες, έτσι όπως πάμε. Ξεριζώνεται απ' τις πατρίδες πράμα, πολύ και καλό.Και πολλές φορές δεν είναι για σκοπό, μόνο απόγνωση...

   Ο συγκεκριμένος περαστικός θυμήθηκε πόσες φορές απέτυχε να αλλάξει μέρος σε μια λεμονιά. Και τι ήτανε ; Μια λεμονιά με δέκα πέντε πόντους ρίζες. Δέντρο που ευδοκιμεί στην πόλη μας με τους ήπιους χειμώνες και την υγρασία. Αλλά όχι.

   Αν είσαι δέντρο και θες να φύγεις πρέπει να σου τραβήξουνε τη ρίζα σου με σεβασμό από το χώμα. Δεν είναι εύκολη δουλειά και ούτε γίνεται από έναν. Θες όλη τη βοήθεια που μπορείς να εξασφαλίσεις. Κι έπειτα, πρέπει να ξές που θες να μπεις. Να έχεις τρύπα έτοιμη να πας και να χωθείς. Και όχι μόνο ! Φροντίδα άμεση έχεις να δεχτείς για πόσα χρόνια, κλαδέματα, λιπάσματα, βοήθειες και νερό. Κι άσε απ' αγάπη.

    Ο συγκεκριμένος περαστικός σκέφτηκε τους Σύριους. Οι μισοί είναι δέντρα άτσαλα βγαλμένα από τη γης. Και οι άλλοι οι υπόλοιποι ψαράκια αδύναμα στα deck της Μεσογείου με μάτια διεσταλμένα. Σίγουρα γίνονται προσπάθειες για αυτούς όσο η παγκόσμια κοινότητα προφταίνει. Δεν είναι μια έννοια τέλεια η παγκόσμια κοινότητα ; Για τους μισούς που είναι τα δέντρα εννοώ. Για τους υπόλοιπους σπανίως εμφανίζεται ένας συγκεκριμένος και περαστικός. Για τον καθένα τους, αν βγεί, είναι ο συγκεκριμένος ΤΟΥ περαστικός, ένας μικρός Θεός. Που απλώνει χέρι.

    Αν είσαι δέντρο κι έχεις βαλθεί να φύγεις, πρέπει να το πω εδώ, βοήθεια με τις ρίζες σου δε θα δεχτείς. Αφού τις ξεχωρίσεις, ποιες είναι άρρωστες, ποιες είναι μάταιες και κάλπικες και ποιες παραφυάδες, διάλεξε δυό ή τρεις γερές και πάρε μια ορμή και τράβα. Τράβα με λύσσα τα ποδάρια σου γιατί είναι βολεμένα και μετά περπάτα. Έδαφος εύφορο υπάρχει όπου γης. Κι αν έχεις ρίζες μόνο τρεις, θα δεις, θα μπείς.

   Ο συγκεκριμένος περαστικός έτριψε τα γόνατα γιατί είχε πάλι υγρασία και πονούσαν κι απ' το τράβηγμα. Μετά έσκυψε και είδε άλλες δυό παραφυάδες. Τις έκοψε με μια βουβή κραυγή. Ήτανε πλέον καθαρός. Είχε τρεις ρίζες και καλές. Υγεία, σφρίγος και όνειρο.Σηκώθηκε όρθιος. 

   Αυτό ήτανε. Τι άλλο ;