Κυριακή, Μαρτίου 9

O Μάρτης είναι γυναίκα



      Ομίχλη χώνεται παντού. Μέσα στα ρούχα μου, μέσα στα σκέλια μου, μέσα στα ρουθούνια μου κι από κει πιό μέσα. Από όλες τις εισόδους που ‘χα κλειδωμένες. Νόμιζα ! Είναι που είναι Μάρτης, στα ντουζένια του κι όλας, όχι στην αρχή...
       Δεν τον πήγα ποτέ τον Μάρτη. Πάντα άφηνα να με πάει εκείνος. Με πετυχαίνει παραιτημένο από τάσεις ηγεσίας. Είναι που μετά την γιορτή της συνεύρεσης έρχεται αυτός και βάζει στο ημερολόγιο τις γιορτές του κατά μόνας. Ο μπάσταρδος !
     Εγώ είμαι άντρας. Εκείνος πάλι όχι.  Ooooooooχι... Ο Μάρτης είναι γυναίκα !
     
Ο Μάρτης είναι γυναίκα. Αυτός και ο Αύγουστος είναι γυναίκες. Ο Δεκέμβρης είναι ...γκέϊ. Οι υπόλοιποι μήνες ξεκινάνε από «ο» και το λέει η καρδούλα τους. Είναι αρσενικά. Δηλαδή κατώτερα όντα με συναίσθηση της κατωτερότητάς τους. Και έτσι πορεύονται αποδοτικά. Δεν σπαταλάνε τον χρόνο τους με ατέρμονες αναζητήσεις. Απλά μαστορεύουν τις μέρες. Κάθε βράδυ έχουν να δείξουν πέντε βίδες καλά σφιγμένες. Αυτό είναι όλο.
       Ο Μάρτης είναι γυναίκα. Οι σφιγμένες βίδες τον κάνουν να νιώθει άβολα. Υπάρχει ένα χάσμα ανάμεσα στο πως αντιλαμβάνεσαι εσύ την τάξη και πως ο Μάρτης. Ο Μάρτης θέλει να μπορεί να κοιτάξει τι έχουν μέσα τα πράγματα. Δεν τα θέλει βιδωμένα. Τον συγχίζουν οι βίδες. Τον τρελαίνει η τάξη. Τα συρτάρια ανοιχτά και τα μυαλά στα κάγκελα είναι το μότο του.
       Ο Μάρτης είναι γυναίκα. Ποτέ δεν τελειώνει μια μέρα με τα συναισθήματα που την ξεκίνησε. Θεωρεί δικαίωμα την επανατοποθέτηση σε όλα τα ζητήματα κάθε δυό ώρες. Και κάθε δυό ώρες το οικοδόμημα με τα επιχειρήματά του μοιάζει ακλόνητο. Ο Μάρτης είναι εκπαιδευμένος να σε αφήνει σύξυλο. Ναι. Αποσβολωμένο.
      Ο Μάρτης είναι γυναίκα. Με όλα θέλει να παίξει. Και με τη βροντή και με τη σιγαλιά. Και με την καταχνιά και με τον ήλιο. Όλα τα παιχνίδια του τα αφήνει στη μέση. Κάτι άλλο του τραβά την προσοχή. Εσύ νομίζεις ότι παράτησε την παρτίδα. Αλλά η παρτίδες του Μάρτη είναι απλώς στην παύση. Παραμένουν όλες ανοιχτές.
     Ο Μάρτης είναι γυναίκα. Αργεί να τελειώσει. Θέλει 31 προκαταρκτικά και 62 διεισδύσεις και πάλι την επόμενη μέρα όλος του ο οργασμός μπορεί να είναι ένα ψέμα. Πρωταπριλιά.
     Ο Μάρτης είναι γυναίκα. Μερικές αυγές ξεχνά να σε ξημερώσει. Το τραβάει μέχρι τις δώδεκα  και εσύ αναρωτιέσαι αν πρόκειται. Μην βασίζεσαι στον Μάρτη. Ξεκίνα τη μέρα σου μόνος σου, αν τούτο είναι κατά κάποιο τρόπο σημαντικό για σένανε. Μικρούλη !
     Ο Μάρτης είναι γυναίκα.  Είναι μήνας ανώτερος. Είναι μήνας που δε θες να τον ξηγήσεις. Απλά κάθεσαι και ζωγραφίζεις τις πόζες του. Έκθαμβος κι ερωτευμένος με το μοντέλο σου. Όπως ο Ρενουάρ.
     Ο Μάρτης είναι γυναίκα. Βγαίνει στην πιάτσα και νομίζεις ότι διαλέγει να ψωνίσει. Ο τρόπος που εξετάζει τα ενδεχόμενα σου δίνει την βεβαιότητα ότι θέλει να ψωνίσει. Όμως όχι. Θέλει απλώς να έχει υλικό όταν βρεθεί με τους άλλους μήνες και χρειαστεί να σχολιάσει τι επικρατεί εκεί έξω. Τις τάσεις στους άντρες, τα χρώματα στον έρωτα, τα νέα ποδήλατα που για να στέκονται όρθια δε χρειάζεται να κάνεις συνεχώς πετάλι, όλα αυτά. Ο Μάρτης συζητά και θέλει να ξέρει. Δεν έχει κανέναν σκοπό να ψωνίσει. Απλά κοιτά.
      Ο Μάρτης είναι γυναίκα. Δεν κάνει πετάλι. Κάθεται σταυροπόδι καβάλα στο ποδήλατο και δίνει συγκαλυμμένες εντολές για τη διαδρομή. Εσύ που κάνεις πετάλι νομίζεις ότι κρατάς το τιμόνι. Μέχρι κι Νιόνιος ξέρει ότι αυτό είναι η κορυφαία ουτοπία.
     Ο Μάρτης δεν είναι ατέρμονος. Μπορεί να είναι μακρύς αλλά περνάει. Βιάσου. Βιάσου. Θέλω να πω, δε θές από Φλεβάρη να πέσεις καρφωτός Απρίλη. Θέλεις ; Εγώ είμαι άντρας. Και δε θέλω. Αν θες να ξέρεις, Μάρτη μου. Γι αυτό και στον καρπό μου ποτέ δεν έβαλα κλωστές. Πάντα φορούσα πόθο. Και είμαι καμμένος.
     Ο καμμένος το κάψιμο γιατί να το εφοβηθεί ;

1 σχόλιο:

  1. ...και τέλος, στην αγάπη, τόσο δοτική
    όταν έλθει η ώρα εκείνη να δοθεί
    ο άντρας κι η γυναίκα, δεν είναι ίσοι
    γιατί απλά εκείνη είναι ανώτερη
    Διονύσης Σαββόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

εντυπώσεις ;