Κυριακή, Φεβρουαρίου 9

στο σύμπαν



Και μετά αποφάσισα να με ακούσεις. Βγήκα και οργάνωσα κατάσταση στην πόλη.
      Χίλιοι βουλγαρόγυφτοι με χίλια ακορντεόν έπαιζαν Σ' αγκαπώ γιατί είσαι 'ραία. Δεν έμεινε σοκάκι να μην αντηχεί την είδηση. Εξηντατρείς γραίες πέταξαν κέρματα στο δρόμο, έντεκα από αυτές κατά λάθος δραχμές. Οι γύφτοι έσκυψαν και διάλεγαν. Έδειχναν ερωτευμένοι με τα κέρματα. Μόνο εσύ δεν αντέδρασες σε τούτη την ιδιότυπη καντάδα. Που να είχες το μυαλό σου ; Σκέφτηκα ότι ψάχνεις για κέρματα και σε συγχώρεσα.
Και βάλθηκα πάλι να με ακούσεις.
      Βγήκα και ουρλιάζοντας έρωτα συγχρόνισα ξημερώματα δυόμιση χιλιάδες γάτους. ‘Τσ’ήρυξαν την επανάσταση , ένα κίνημα οργισμένων νεοανοργασμικών εξαπλώθηκε σαν είδηση διαζυγίου ισχυρού πρωθυπουργού με φαλάκρα. Οι άνθρωποι έσκυβαν και ψιθύριζαν αποτρόπαια σχόλια που από κάτω διέκρινες ισχυρές τις ευχές τους. Χαμός έγινε ! Άλλαξε ο χάρτης της κοινής ηθικής. Μόνο εσύ δεν ανατρίχιασες. Που να είχες το κορμί σου ;
Και επιχείρησα τρίτη φορά να σε βγάλω όξω.
       Κούνησα με μανία το δέντρο κάτω από το μπαλκόνι σου φωνάζοντας σεισμός !!!  Αυτό φάνηκε να δουλεύει. Έγινε σούσουρο. Μέχρι που άρχισαν δειλοί να πηδούν από τα παράθυρα του πρώτου. Εσύ πάλι δεν ταρακουνήθηκες. Γαμώτο. Τι πρέπει να κάνω ; Δε βλέπεις στην τηλεόραση τους σεισμολόγους ; Αψηφάς τη φύση ; Τι πρέπει να κάνω για να σου αποσπάσω την προσοχή ; 
    Να ….σου μιλήσω ; 
΄Ε, όχι. Το λοιπόν... 
     Σιώπασα. Επέβαλλα τούτη την παύση σε εκατό γειτονιές. Ακόμα και οι σκουπιδιάρες κήρυξαν ανακωχή βιασμών των αυτιών. Τότε μπόρεσα εγώ να σε ακούσω. Ψιθύριζες υπέροχα. Δηλαδή έτσι μου φάνηκε. Μπορεί να κοιμάσαι βαριά, αλλά οι εκπνοές σου θα θριάμβευβαν στο voice. Είσαι μια συναυλία των πόθων για glass arp. Και γω έτσι θα αφήσω τα πράγματα πλέον. Αφού κατάλαβα ότι ανήκεις στο σύμπαν. Τι να κάνουμε ; 

Στο σύμπαν ;  Στο σύμπαν.
Ο καθένας ανήκει εκεί που ανήκει .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;