το γιοφύρι

o εξαγνισμός μου απαιτεί ένα πέρασμα μέσα από τις φλόγες, η επόμενη γη που με περιμένει είναι πάντα απέναντι, σε ποτάμι ή σε θάλασσα που πρέπει να διασχίσω, εκείνο που θα με χωρίζει συνεχώς από τον προορισμό μου είναι μια επώδυνη διαδικασία, μια ανατροπή, μια λυσσώδης αναμέτρηση, ένα γιοφύρι. Κάτω από αυτό το πρίσμα, εδω που βρίσκομαι είναι μια προσωρινή γη, μια δοκιμασία, μια διαδικασία, και όχι η ζωή μου όπως μου μέλλει να τη ζήσω .
_________________________________________________________


     Αλήθεια ,τι ξόδεμα !!! Τι εξαναγκασμός ! Τι ηρωική πρόθεση, και πόση ματαιοδοξία σφηνωμένη σε ένα μικρό μυαλό ; Ο πλανήτης είναι γεμάτος θύματα εκείνων που προσπαθούν να εξαγνιστούν. Αρχηγών κινημάτων κάθε είδους, φανατισμένων  γκρουπόσκυλων, ηγεμόνων και ηγεμονίσκων. Φανταστείτε ένα κοπάδι προβάτων, ένα σμάρι μέλισσες ή ένα σμήνος ερωδιών που ο καθένας τους θα έψαχνε  τροφή για τα παιδιά του, καταφύγιο, μια εργασία που βελτιώνει τις συνθήκες γύρω του και από πάνω ένα τρόπο για να εξαγνιστεί ! Φανταστείτε ένα κοπάδι καρχαρίες που επιβιώνει παρέα με την δυσφορία ότι δεν ήταν προορισμένοι να είναι ψάρια...

      Ποιος μαλάκας πρωτοέβαλε τούτη την ιδέα του εξαγνισμού στα μυαλά μας ; Είμασταν αγνοί πριν συμβεί αυτή η πανωλεθρία. Έκτοτε γαμήθηκαν όλα. Ο καθένας μας κουβαλά σφηνωμένο στην ψυχή του ένα παράδειγμα ενός εξαγνισμένου Ανθρώπου,μαζί με την ολέθρια απογοήτευση ότι αποτυγχάνει να Του μοιάσει. Ναι, σε όποιο σημείο της γης αν σταθείς, αφού εξασφαλίσουν καταφύγιο και τροφή οι άνθρωποι γίνονται θύματα τούτης της αυταπάτης. Πρόκειται για μια διανοητική απληστία που καταστρέφει κάθε δυνατότητα συμπόρευσής μας με το κορμί μας, τη λογική μας, την φυλή μας και το περιβάλλον μας. Για να συναντήσεις αγνό άνθρωπο πρέπει να επισκεφθείς πλέον τόπους γεμάτους παρίες. Όλοι οι υπόλοιποι είμαστε σε ένα διαρκές παραλλήρημα τύψεων και αυτομαστιγώματος.

Αφού το πρώτο πράγμα που δώσαμε για να μεταλάβουμε τους καρπούς της εξέλιξης του είδους ήταν το ένδυμα της αθωότητας με το οποίο μας έντυσε η μητέρα. Ο πραγματικά εξαγνισμένος τελικά είναι εκείνος που κάθε του ενέργεια αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση των πρωτόλειων αναγκών του και στην προστασία των συντρόφων του από τις φυσικές απειλές του περιβάλλοντός του. Πέραν τούτου ουδέν.

        Η απληστία που υποθάλπτει τούτον τον αγώνα της θεοποίησης είναι ισχυρότερη και από την απληστία για περισσότερα υλικά αγαθά. Είναι απείρως πιο επικίνδυνη γιατί είναι περίτεχνα ενδεδυμένη με φαιδρά και κίβδηλα κίνητρα. Είναι μια απληστία για την οποία όχι μόνο δεν λογοδοτείς αλλά από πάνω είσαι υπερήφανος που σε διακατέχει. Το βασικότερο κίνητρο που την τροφοδοτεί  είναι η αγωνία να βρεθείς σε μια ανώτερη κατηγορία από τους γύρω σου. Η συγκρίσεις μάλιστα αποκτούν τόσο μεγαλύτερη βαρύτητα στο υποσυνείδητό σου, όσο μεγαλύτερο είναι το καλάμι της αυταρέσκειας που έχεις καβαλήσει. Όσο περισσότερο έχει θεριέψει το ΕΓΩ σου …

      Απελευθέρωση εύχομαι λοιπόν, δική μου και δική σας και του είδους μας από την πρόθεση του εξαγνισμού. Και τολμώ να βάλω τούτη την ευχή δυνατότερη από την υγεία, την αγάπη και την ειρήνη γιατί πολλά από τούτα μια απελευθέρωση θα τα καταστήσει εφικτά. Ένα γιοφύρι είναι ένα γιοφύρι. Εκείνος που το έχτισε ας το διασχίσει. Όταν χορτάσω τη γης μου, ας χτίσω ένα δικό μου, αλλά να τη χορτάσω πρώτα, αν με καταλαβαίνετε.