Έρχεσαι ;

Σε σκέφτομαι.

Ντάξει , δε με ξέρεις, ούτε ξέρεις ότι σε σκέφτομαι, αλλά διάολε αυτό δεν αλλάζει τη δική μου διάθεση, σωστά ;

Σε σκέφτομαι με όλη μου τη δύναμη.

Νομίζω ότι σου κάνω μάγια τώρα. Πάρε αναπνοή, βαθειά, πάρε ακόμη μια και κλείσε τα μάτια. Με βλέπεις ; Είμαι η υποψία μιας κηλίδας μέσα από το βλέφαρό σου που νομίζεις ότι είναι τυχαία.

Νιώθεις κάτι ;

Νιώθεις εκείνη τη βεβαιότητα ότι θα είχαμε άλλη τύχη αν είχαμε συναντηθεί ;

Βέβαια, άλλη τύχη. Είναι απολύτως βέβαιο.

Τώρα θα βλέπαμε μαζί φωτογραφίες του γιου μας όταν ήταν δυο χρόνων και θα είχε τα μάτια σου και τα χείλη μου. Θα μου έλεγες ότι αγαπάς τα χείλη μου, θα σου έλεγα ότι αγαπώ τα , τα, τα, δε ξέρω τι θα μου έρχονταν να πω, εντάξει, θα ‘βρισκα κάτι.

Μετά θα σου έκανα καφέ με ρούμι που γουστάρεις και συ θα μου έπλενες το GTI μου φορώντας ένα καυτό σορτς και ξυπόλυτη.

Ωραία θα ήταν, αλλά μετά θα έπιανε ψιχάλα με σκόνη από την Αφρική και θα μούτρωνα που λερώθηκε πάλι και εσύ θα μου έλεγες καμιά εξυπνάδα για την εμμονή μου με το αμάξι και μετά θα γινόμασταν φώλος. Όχι, όχι, τελικά όχι !

Καλύτερα που δε συναντηθήκαμε.

Αλλά πάλι όλα έχουν μονάχα μια ευκαιρία ; όλα ; Αν..

Αν σε είχα συναντήσει στην αίθουσα αναμονής ενός γιατρού, ας πούμε οδοντίατρου που έχουν και ωραίες πολυθρόνες για να περιμένεις το μοιραίο ; Εσύ θα πονούσες και εγώ θα σου έπιανα την κουβέντα για να ξεχάσεις τον πόνο σου και μετά θα έλεγες ότι έχουμε βγάλει ίδια σχολή, και αν θυμάμαι τη Βίκυ από το τρίτο έτος που την είχες ξεμαλλιάσει γιατί έτσι, εγώ θα τη θυμόμουνα τη Βίκυ και φεύγοντας με το σφράγισμα φρέσκο θα την έψαχνα να τη βρώ και θα ξαναέφτιαχνα τη ζωή μου μαζί της. Έτσι εσύ θα γινόσουν ένας καταλύτης στη ζωή μου χωρίς να χρειαστεί να μου πλύνεις και το καταλυτικό το Golf. Ωραία θα ήταν.

Η Βίκυ εννοώ.  Ζωή δεν ορκίζομαι κι όλας… Όχι όχι.  Όχι.

Σε σκέφτομαι. Είναι παράξενο σήμερα το πρωϊνό μου. Γάλα με σκέψεις.

Μου αρέσουν τα πειράματα εμένα. Και οι ζαριές.

Σκέφτομαι να σου κάνω μια πρόταση, άκου.

Να γυρίσουμε προς τα πίσω το χρόνο και να βάλουμε το δάκτυλο σε ένα σημείο όπως πέφτει το μπαλάκι της ρουλέτας. Τυχαία. Και τότε να συνεχίσουμε μαζί τη ζωή, από εκείνο το σημείο.

Μούρλια θα είναι.

Θα αρχίσουμε από ένα τυχαίο σημείο, μια τυχαία ακολουθία γεγονότων και θα αποφασίζουμε κάθε επιλογή μας με μια τυχαία παρόρμηση ώστε να μην πέσουμε στη παγίδα που πέφτουν όλοι.

Αυτονόητα δε θα υπάρχουν.

Τι λες να απογίνουμε ;

Δε θα εκμυστηρευτούμε λεπτομέρειες από το παρελθόν μας αλλά θα πει ο καθένας μόνο από ένα τυχαίο μυστικό του.

Θα νοικιάσουμε το πρώτο σπίτι που θα είναι κάτω δεξιά, τρίτο από το τέλος των αγγελιών της πρώτης αριστερά κρεμασμένης στο περίπτερο εφημερίδας.

Μετά ο καθένας θα κάνει κάθε μέρα ότι του περάσει δεύτερο από το μυαλό. Έτσι δε θα σε πιέζω και για σεξ.

Εσύ, που δε σε ξέρω ακόμη, λέω να κάνεις ότι σου περνάει ως τέταρτη σκέψη, για να μη πέσεις έξω και οικονομικά.

Σε λίγο καιρό οι εκπλήξεις των εξελίξεων θα γίνουν μια πλημμυρίδα και δεν θα υπάρχει χώρος για λογικές ακολουθίες σκέψεων και γεγονότων. Θα γίνουμε το νέο ελληνικό πρόβλημα.

Σε σκέφτομαι.

Νομίζω ότι είναι καλή ιδέα να έλθω και να σε αρπάξω με ένα τυχαίο μέσο, ένα μουλάρι, ένα πατίνι, δε ξέρω τι θα βρεθεί μπροστά μου.

Εμεις δε θα κάνουμε σκέψεις για το μέλλον. Ούτε για την επόμενη μέρα σκέψεις θα κάνουμε.Οι σκέψεις θα γίνονται γεγονότα και θα έρχονται να μας βρούν.
Μα την αλήθεια.... περισσότερες ευκαιρίες για ευτυχία θα έχουμε.

Έρχεσαι ;