Ο κόσμος συνιστά ένα είδος κατάκτησης εν εξελίξει - μέσω της γέννησης ριχνόμαστε στο κέντρο της μάχης - πρέπει να δεχτούμε ότι για τη θετική έκβαση της παγκόσμιας προσπάθειας , της οποίας είμαστε ταυτοχρόνως συν-εργάτες και διακύβευμα , είναι αναπόφευκτο να υπάρχει οδύνη .
Έτσι το όλον εξελίσσεται από το αρχικό χάος και παράγει νόημα με τη μορφή της ζωής και της ευφυίας.
Λαμβάνοντας υπ' οψιν τις διαστάσεις μας , βρισκόμαστε σε ένα τεράστιο ψάξιμο στα τυφλά , μια τεράστια αναζήτηση, μια τεράστια επίθεση : κάθε κατάκτηση είναι εφικτή μόνο με τεράστιο κόστος , πολλές αποτυχίες και πολλές πληγές . Σε όποιο είδος κι αν ανήκουν οι πάσχοντες είναι η έκφραση αυτής της άτεγκτης , αλλά ευγενούς συνθήκης . Δεν αποτελούν στοιχεία άχρηστα και ασήμαντα - μάλλον πληρώνουν το τίμημα για την πορεία προς τα εμπρός και τον θρίαμβο όλων. Είναι πεσόντες στο πεδίο της τιμής .
Το κακό συνεπώς , αλλά και το συνακόλουθο μη νόημα , είναι το αναπόφευκτο κόστος για την κατασκευή του νοήματος.
Δεν υπάρχει καμία δυνατότητα δικαίωσης της ζωής , η οποία , όντας μια διαδικασία , δεν είναι εντελλώς δίκαιη , αλλά εν μέρει άδικη .
Η ζωή δεν πρέπει να δικαιώνεται ( giustificare ) - πρέπει μάλλον να γίνεται δίκαιη, να διορθώνεται.
Είναι υπέροχο το ρήμα διορθώνω ( aggiustare ) , που μιλώντας για επισκευή , επιδιόρθωση ( aggiustamento ) καταλήγει να σημαίνει συμμόρφωση με τη δικαιοσύνη ( giustizia ) .
Η δικαίωση είναι μια διανοητική διαδικασία ενώ η διόρθωση είναι μια πρακτική λειτουργία .
Και το νόημα της ζωής μπορεί λοιπόν να οριστεί ως μια διόρθωση της ζωής , προκειμένου αυτή να είναι όλο και λιγότερο άδικη , να εμπεριέχει όλο και περισσότερη ισότητα και τα θύματα της αδικίας να βρίσκουν ολοένα και μεγαλύτερη παρηγοριά και αξιοπρέπεια
Παρένθεση δική μου ( σε αυτή τη ζωή , όχι στο επέκεινα ) .
Ας αναλύσουμε γοργά τη λέξη νόημα , διερωτώμενοι με ποιό φαινόμενο τερματίζεται ο ήχος που βγαίνει από το στόμα μας όταν την εκφέρουμε : κατά τη γνώμη μου ( λέει ο Vito Mancuso ) οι τρεις επικρατέστερες εννοιολογικές εκδοχές της λέξης νόημα είναι οι ακόλουθες : σημασία , αίσθηση , κατεύθυνση .
Σημασία , όπως για παράδειγμα ρωτάμε : μα τι νόημα έχει αυτό που μας λες ;
Αίσθηση , όπως για παράδειγμα κάτι που εκφέρεται μας προκαλεί γοητεία , αηδία, ενόχληση κλπ
Κατεύθυνση , δηλαδή από αυτό που λες ποιά κατεύθυνση προτείνεις να πάρω ; υποχρεωτική πορεία , μονόδρομος, αδιέξοδο , απαγορεύεται η είσοδος κ.ο.κ.
Εαν δεν εξηγήσουμε τον λόγο με αυτή την διαδικασία , απλά εντασσόμεθα σε κάτι περιπλανόμενο , ακαθόριστο , αδέσποτο . Ενώ με την διαδικασία που προτείνω σε μια "πορεία προς ένα τέρμα" .
Πιστεύω ότι δεν είναι δυνατόν να ζούμε τη ζωή χωρίς να έχουμε μια αίσθηση , μια γεύση , μια μυρωδιά της , ένα αίσθημα , με άλλα λόγια πιστεύω ότι δεν μπορούμε να ζούμε εντελώς αναίσθητοι .
Παρένθεση δική μου ( το κείμενο του Vito δεν έχει ούτε ένα θαυμαστικό , ούτε καν κάπου τρείς τελείες )
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Vito Mancuso ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ εκδόσεις ΑΡΜΟΣ 2023 σε μετάφραση του Αρ. Υφαντή