Πέμπτη, Ιουλίου 10

μεταξύ τραμπάλας και κούνιας εγώ προτιμώ την δεύτερη




     Όταν θέλω να παίξω ( με ) τη ζωή μου κορώνα γράμματα , προτιμώ το λάθος που θα διαπράξω να είναι της ευθύνης μου . 

     Έχω ανέβει δεκάδες φορές στην τραμπάλα . Λίγος κόπος . Κάποιος σε ανεβάζει και κοιτάς από ψηλά . Αισθάνεσαι δυνατός, κυρίαρχος αφέντης των πραγμάτων . Πλην όμως ο απέναντι κουράζεται ή κάνει μια δεύτερη σκέψη και σηκώνεται να φύγει , απροειδοποίητα . 

     Και πέφτω άσχημα . 

     Μεταξύ τραμπάλας και κούνιας εγώ προτιμώ την δεύτερη . 

     Έχω ανέβει δεκάδες φορές στην κούνια . Παρ' όλη την φημολογία ότι σε κουνάει μονάχη της δεν σου κάνει τίποτα . Κάθεται και περιμένει . Πολύς ο κόπος . Συντονισμός κινήσεων , ευστροφία , συγκέντρωση και θάρρος . Όλα τούτα βγαίνουν από μένα για να πετύχει η αιώρηση . Και όταν το παρακάνω , τρώω τα μούτρα μου . Αλλά από δικό μου λάθος . Από λάθος μέτρημα του εαυτού μου . 

     Και πέφτω άσχημα .

     Εκεί κάτω μπορεί να αισθανθώ πολλά πράγματα καθώς μετράω τις πληγές μου . 

     Ένα πράγμα δεν αισθάνομαι :  προδομένος . 

     Μεταξύ τραμπάλας και κούνιας εγώ προτιμώ την δεύτερη . 

     Εσύ ;