παλίρροιες

    Η ανάδειξη του πρώτου αφροαμερικανού προέδρου στην προεδρία των ΗΠΑ ήταν μια μικρή νίκη των κοινωνικών δυναμικών του παρόντος απέναντι στην Ιστορία. Από αυτή τη σκοπιά μπορούμε να πούμε ότι η επικράτηση του Τραμπ είναι μια αντεπίθεση της Ιστορίας στις κοινωνικές δυναμικές που επιζητούν την αλλαγή της. 
( Ιωάννα Λαλιώτου , 6 Νοεμβρίου, Βήμα )
     Η λειτουργικότητα της Δημοκρατίας στηρίζεται στην εμπιστοσύνη του πολίτη στις ελίτ που διοικούν τους θεσμούς, στην περιεκτική κοινωνία που δημιουργεί οικονομικές επαγγελματικές ευκαιρίες και στην κοινότητα αξιών που συνέχει τον "δήμο". Οι κοινωνίες του ανεπτυγμένου δημοκρατικού καπιταλισμού, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, υποσκάπτουν και τα τρία αυτά στοιχεία.
      Ο αριστερός λαϊκισμός καταδεικνύοντας ταξικές ανισότητες μιλά στο όνομα μιας περιεκτικής δημοκρατίας. Ο δεξιός λαϊκισμός, φυλετικά-πολιτισμικά διαιρετικός, μιλά στο όνομα των παραδοσιακών ιεραρχιών ( αξιών ). Και τα δύο είδη λαϊκισμού προσφέρουν απλοϊκά σχήματα για την κατανόηση σύνθετων φαινομένων. Καταδεικνύουν όμως υπαρκτά προβλήματα, εξουθενωτικές ανισότητες και διαβρωτική ετερογένεια.
( Χαρίδημος Τσούκας, 6 Νοεμβρίου, Βήμα )
      Από τα αποσπάσματα των δύο ελλήνων καθηγητών-στοχαστών προκύπτει αμέσως η εξήγηση σε ό,τι ζούμε εμείς εδώ και οι άλλοι απέναντι από τον Ατλαντικό. Υπάρχει μια κατάρρευση της εμπιστοσύνης στις ελίτ που διοικούν, φαινόμενα διάβρωσης του "δήμου" με αποτέλεσμα οι μάζες να κινούνται προς τους λαϊκιστές φέρνοντας τελικά τις τύχες τους σε δυσμενέστερη μοίρα. Η αριστερά που εκλέγεται για να συντρίψει τις τράπεζες όπως και η δεξιά που εκλέγεται για να συντρίψει κάθε διαφορετικότητα, σύντομα ηττώνται από την πραγματικότητα. Δεν τους ακολουθούν οι μάζες. Οι μεταρρυθμίσεις που ορέγονται μένουν στα βιβλία. Ο αριστερός στη ρητορική κόσμος δεν σταματάει να απευθύνεται στις τράπεζες για να απολαύσει εκ νέου μοιραίες καταναλωτικές αυταπάτες και, στον αντίποδα, οι δεξιοί στη ρητορική άνθρωποι, συνεχίζουν να επιδιώκουν να βιώσουν εκείνα που η διαφορετικότητά τους προστάζει, ομόφυλες σχέσεις, διαφυλετικές φιλίες και ανθρωπιστικές εξάρσεις. Ο σκληρότερος Αμερικανός βετεράνος τελικά αποδεικνύεται ένας γκέι άντρας με γλυκούς συμπέθερους Κορεάτες και βοηθά το παιδί της έγχρωμης νοικάρισσάς του να μπει στο κολέγιο !!! ( Στον Κλιντ Ήσγουντ αρέσουν αυτά ).

     Σημαντικά γεγονότα συνέβησαν.... Ο Τραμπ είναι το νέο κύμα στις ΗΠΑ και στη Μεγόγειο ο αριστερός λαϊκισμός επελαύνει. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες τι μπορεί να γίνει ; Εκτός από τις μεμψίμοιρες κορώνες μας , εννοώ...
      Υπάρχουν δυό τρόποι αντίδρασης σε τούτη την μάχη μεταξύ Ιστορίας και κοινωνιών που θυμίζει παλίρροια... Η κόντρα επίθεση και το κολύμπι με το κύμα.
      Εκείνοι οι λαοί (και θα ευχόμουν και οι εκλεγμένες ηγεσίες τους), που θα διαβάσουν έγκαιρα την κατεύθυνση της παλίρροιας και εναρμονίσουν τις ατομικές επιδιώξεις με τις συγκυρίες, μπορούν να επωφεληθούν από τις παλίρροιες είτε "ανεβαίνουν" είτε "κατεβαίνουν". Μετά μπορούν να ονομάσουν τα οφέλη συντηρητικά ή προοδευτικά ...
       Θέλω να πω, οι κοινωνίες συνεχίζουν να παράγουν κινήματα στο υπογάστριο της επίσημης πολιτικής αρένας. Όταν οι λαοί βράζουν, όπως τώρα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, ο φόβος προκαλεί ανασύνταξη του ανθρωπιστικού κινήτρου στους υγιείς ανθρώπους. Οι θρησκευτικές και πατριωτικές οργανώσεις των "συντηρητικών" πολλαπλασιάζουν την εθελοντική τους επίδοση και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις των "αριστερών" κατακλύζονται από φρέσκους ακτιβιστές. Όλοι αυτοί οι υγιείς άνθρωποι προσέρχονται με ξεκάθαρη απόφαση να αποτρέψουν τη διάβρωση του "δήμου". Από αυτή την έννοια, χωρίς να το επιδιώκουν, αριστεροί και δεξιοί είναι σύντροφοι. Ναι ! Είναι.  Σε αυτό το σημείο επικεντρώνοντας οι ηγεσίες τις πολιτικές παρεμβάσεις τους μπορούν να αντιστρέψουν μερικώς το κακό. Μπορούν να απευθυνθούν σε τούτους τους μη άρρωστους πολίτες στηρίζοντας και διορθώνοντας τα αποτελέσματα των κοινωνικών τους δράσεων.

     Θα περιγράψω τώρα μια ουτοπία για να κλείσω. Ένα κολύμπι με το κύμα :

     Μερικές χιλιάδες πρόσφυγες απασχολούνται αξιοπρεπώς σε μια χώρα με δημογραφικό πρόβλημα. Εδώ ! Οι δραστηριότητές τους κατευθύνονται σε παραμελημμένες περιοχές και σε υποσχόμενες για το ΑΕΠ της χώρας παραγωγικές προσπάθειες. π.χ. βότανα και φαρμακευτικά φυτά σε οροπέδια, αμπέλια, ελιές και μαστιχόδεντρα που δεν λαμβάνουν από τους γηγενείς επαρκή περιποίηση. Το κράτος παρέχει τους γεωπόνους με προνομιακό επιμίσθιο. Οι τοπικοί συνεταιρισμοί εκπαιδεύονται στην συντήρηση, τυποποίηση και την προώθηση από τα περιφερειακά πανεπιστήμια. Οι εξαγωγές της χώρας διπλασιάζονται σε δέκα χρόνια στα τυποποιημένα στοχευμένα προϊόντα με κατεύθυνση εκείνες τις χώρες προέλευσης των ανθρώπων που εντάχθηκαν εξ΄αρχής στο πλάνο. Ποιόν ενοχλεί αυτό ;
Ποιόν ενοχλεί να πουλιέται στη Συρία του 2030 ελληνικό φάρμακο ; Ποιόν ενοχλεί να δημιουργηθεί ένα κύμα νέων σπουδαστών από το Πακιστάν για ιδιωτικά ελληνικά πανεπιστήμια Γεωπονίας ; Ποιόν ενοχλεί να έχει γεμάτα αεροπλάνα με μουσουλμάνους που επισκέπτονται τους δικούς τους για το ραμαζάνι και επιστρέφουν εδώ να εργαστούν ;

 Υ.Γ.   Οι βιομήχανοι της Γερμανίας ζήτησαν πριν πέντε χρόνια ένα εκατομύριο εργάτες από την κυβέρνηση-ελίτ που "βοήθησαν" να εκλεγεί. Τώρα η Γερμανία θα κλείσει τις πόρτες με μια άλλη ελίτ που θα "βοηθηθεί" από τους ίδιους να επικρατήσει. Οι πρόσφυγες μόλις τώρα έφτασαν τον μαγικό για τους εργοστασιάρχες αριθμό. Αλλά η Γερμανία είναι μια χώρα που δεν θέλει να της μοιάσει κανένας. Έτσι ;  Εντάξει... Εμείς ας το κάνουμε αλλιώς... ας ζητήσουμε ως "δήμος" από τις ελίτ μας να ανέβουν σε ένα τέτοιο κύμα.