γενικώς τα θηλυκά είναι πιο εύστροφα

 - Ο Ντάνης που ήταν πιο χοντρός έβαζε τις παλάμες  στον τοίχο και κάρφωνε τα πόδια στο χώμα, σαν ένας Άτλαντας οχτώ χρονών. Ο Παντελής, μεσαίων βαρών σκαρφάλωνε ξυπόλυτος στους ώμους του Ντάνη. Κατόπιν αυτής της ..διευθέτησης εγώ, ο μικροκαμωμένος εφτάχρονος μπορούσα να φτάσω με τα χέρια μου την κορυφή της μάντρας πατώντας άτσαλα στο κεφάλι του Παντελή. Με ένα ρεσάλτο περνούσα τις μασχάλες από πάνω και βολευόμουν για να περιμένω τη στιγμή. Το θυμάστε ;
- Σα να ήταν χθες... Είδα το Ντάνη στο γήπεδο προχθές στη τεσσάρα. Έπιανε δυό καθίσματα, χε....
- Η Μαιρούλα, τι να έχει απογίνει ;
- Δεν ήταν η Μαιρούλα ο στόχος νομίζω, εξάλλου τι έκανε ; Έπλενε στη τουλούμπα τα πόδια της για να μπει στο σπιτικό...
- Η Μαιρούλα, τι να έχει απογίνει ;
- Ήταν το απαγορευμένο. Τα ίδια θα έκανες άμα είχε ένα άσπρο άλογο από πίσω. Ήταν η αντίδραση στις ψηλές μάντρες.
- Ναι, αλλά το λες γιατί δε την έβλεπες πως πλενόταν...
- Όπως πλενόταν η γιαγιά μου.
- Είσαι μαλάκας.
- Είσαι χαϊβάνι. Και τότε και τώρα. Σε τραβάει από τη μύτη η Αντιγόνη. Γενικώς με τις γυναίκες είσαι χαϊβάνι.
- Η Μαιρούλα, τι να έχει απογίνει ;
- Αυτή τη στιγμή μπορεί να παραγγέλνει μασέλες.
- Πρέπει να είσαι τόσο μαλάκας ;
- Πρέπει να είμαι ρεαλιστής. Γενικώς τα θηλυκά είναι πιο εύστροφα. Η Μαιρούλα ποτέ δε θα αναρωτιότανε τι απόγινε ο Άκης...
- Δε το ξέρεις αυτό !
- Βάζω στοίχημα το επόμενο κοινωνικό βοήθημα.
- Χέσε με τώρα... αν την έβλεπες πώς ανασήκωνε το φουστανάκι για να δροσίσει τα μπουτάκια της θα πάθαινες και εσύ τα ίδια. Η Μαιρούλα το είχε από μωρό το πουτανίστικο.
- Συγγνώμη τώρα, μέσα από τη μάντρα δε πλενόταν ;
- Ρε άκου που σου λέω... Αυτή είχε πλήρη επίγνωση ότι την παίρναμε μάτι !
- Όλες έχουν πλήρη επίγνωση ότι τις παίρνουμε μάτι. Γεννιούνται με αυτή την βεβαιότητα που τους παρέχει το μέγιστο εργαλείο χειραγώγησης. Εμείς γιατί δε μεγαλώνουμε ποτές ;
- Να σου πω κάτι ; Δεν θα είχε γούστο. Πόσες φορές έχεις ανεβάσει τις βαλίτσες μοναχός σου ;
- Αυτό είναι ανδρισμός.
- Αρχίδια είναι. Το μυαλό σου είναι εκείνη να μη ξεπατωθεί. Μετά το μυαλό σου είναι να της αρέσει το δωμάτιο για να μη ξενερώσει. Μετά να πάει πρώτη στο μπάνιο μη σιχαθεί. Μετά να τη φιλέψεις τα καλύτερα. Να κάτσει και με θέα το τζάκι. Μετά να μη τη χαλάσει το κρασί. Γιατί ακόμη, μετά από πενήντα χρόνια αποζητάς ένα πράγμα... Τη στιγμή που θα ξεντύνεται για να έλθει στο κρεβάτι, ο αναστεναγμός της, να μην έχει ούτε ίχνος ενόχλησης, να έχει κάτι που θα σου θυμίζει την πρώτη φορά που ξάπλωσε δίπλα σου. Αυτό δεν είναι ανδρισμός. Είνα βλακεία. Μια τεράστια φούσκα.
- Αυτό είναι μια απόλυτη πραγματικότητα. Κάθε απόβραδο όμως, εδώ που τα λέμε, κι εγώ ελπίζω. Δε θα έλθει βράδυ να μην πέσω στο κρεβάτι με μια "ενδόμυχη" αδιέξοδη προσμονή για ...το μοιραίον !
- Καταλαβαίνεις λοιπόν γιατί, ε ;
- Τι γιατί... ;
- Γιατί τελικώς , τα θηλυκά είναι πιο εύστροφα.
- Γιατί ;
- Γιατί δεν έχουν το κάτω κεφάλι.
- Ααααα, αυτό....Ξέρω κι εγώ ;  ...  και δε μου είπες τελικά ;
- Τι πάλι ;
- Η Μαιρούλα.  Άκουσες τίποτε ; Τι να έχει απογίνει ;  

ένας άνθρωπος στα καλά του

  Στο κατώφλι ενός  φτιαξίματος, εκεί στα τρίτα ποτά, αποκτάς συνήθως την καλύτερη θέα στα πράγματα. Λίγο πριν βολευτείς στο συννεφάκι της αναισθησίας. Είναι και ο λόγος που σπεύδεις να πιείς κι άλλο, όταν δεν είσαι πρόθυμος να αντικρίσεις κατάματα τα δεδομένα.

   Στο κατώφλι ενός φτιαξίματος, έχουν αμβλυνθεί οι αναστολές σου. Αυτά που αγγίζεις περνούν κατευθείαν στο θυμικό κι επιστρέφουν ως δηλώσεις. Ο οργανισμός σου γίνεται ένα με το μυαλό σου και σου φωνάζουν τις αλήθειες τους. Είσαι γυμνός μπροστά στο καθρέφτη και δε γίνεται να μην κοιταχτείς .. Τότε αρχίζουν οι ερωτήσεις : 

     - Τι δουλειά έχω εγώ με τούτους ;  Τι αποκομίζω από αυτή την παρέα ;

     - Τι κάνω εγώ εδώ τώρα  ; Και προπαντός γιατί δεν είμαι ΕΚΕΙ που όφειλα ;

     - Τι ήθελε να μου πει η ζωή σήμερα, με αυτή τη σειρά των γεγονότων ;
      - Γιατί χρειάζομαι το επόμενο ποτό ; 
      - Τι μου αφήνει αυτή η χρονιά, εκτός από λιγότερο χρόνο ;  

      Πολλοί συνδαιτυμόνες χάνονται για λίγο στα δικά τους , εκεί στα δεύτερα με τρίτα ποτά, δεν αντιδρούν στις εξυπνάδες της ομήγυρης, δεν απαντούν στα τηλέφωνά τους, περνούν μια φάση ενδοσκόπησης, σιωπηλή, ιδιωτική. Μετά, αναλόγως του χαρακτήρα τους, είτε πιέζουν τον εαυτό τους να συμμετάσχει ή επισπεύδουν τον ερχομό της αναισθησίας, ή, εάν αισθανθούν ότι όλα είναι σωστά, βουτούν στο παρόν και γίνονται απολαυστικότεροι της σοκολάτας.

        Οι άνθρωποι που περνούν μια ισορροπημένη περίοδο  (ολοένα και πιο σπάνια συναντάς πλέον) μετά τα δευτεροτρίτα ποτά, γίνονται τα θριαμβικά  πυροτεχνήματα της κάθε γιορτής. Το μυαλό τους λάμπει, εκστομίζουν διαμάντια, προσφέρουν ενσυναίσθηση και σε παρασέρνουν σε μια πανδαισία συναισθημάτων. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις, είναι να σταματήσεις εσύ το ποτό και να μεταλάβεις το ταξίδι με έναν ισορροπημένο συνοδοιπόρο σε διάθεση ευθυμίας, ελευθερίας, παροξυσμού του μυαλού. Είναι ό,τι πιο κοντινό θα βρεις, σε αυτό που θα έπρεπε να είναι ένας άνθρωπος στα καλά του. Ένας άνθρωπος που δεν είναι απαθής, ούτε τελματωμένος, απεναντίας, μια ξεχωριστή προσωπικότητα με ακμές και σχήματα.

   Οι ψυχολόγοι έχουν αποφανθεί ότι οι μεγαλοφυείς ιδέες παράγονται από τα μυαλά που ακροβατούν στο όριο της λογικής. Οι πρωτοπόροι και οι μεγάλοι καλλιτέχνες βρίσκονται στα δευτεροτρίτα ποτά συνεχώς, χωρίς να πιούν. Οι μπροστάρηδες των κοινωνικών κινημάτων, οι ιδεολόγοι που περνούν και σε έργο,  έχουν αποδεσμεύσει συνήθως το μυαλό τους από το πρώτο στάδιο των αναστολών, εκείνων που μας καθιστούν έναν άνθρωπο μέτριο, στον μέσο όρο, στη μάζα, έναν άνθρωπο που δεν πρόκειται να βιώσει ποτέ άλμα.  

        Οι άνθρωποι δεν μοιράζονται πια τη λάμψη τους με τις παρέες. Ολοένα και λιγότερες μυσταγωγίες λαμβάνουν χώρα στα "συνήθη ύποπτα" καταφύγια, τα μπαράκια, τα μεζεδοπωλεία, τους χειμερινούς ξενώνες και τις νυχτερινές ακρογιαλιές. Τα γρασίδια και τα παγκάκια έχουν ορφανέψει. Οι περίπατοι στις παραλίες γίνονται με τα ακουστικά στα αυτιά. Νομίζω ότι μας αξίζει καλύτερα.

      Οπότε, πρόσεξε κι εσύ τους γύρω σου, εκεί, στα τρίτα ποτά, πρόσεξε και παρατήρησε τις αντιδράσεις που βγάζουν. Εάν σιωπούν και μετά σπεύδουν να αναισθητοποιηθούν, δεν βρίσκονται εκεί που έπρεπε να βρίσκονται. Είναι συγκυριακή η παρέα σας. Αν αποτραβιούνται και επιστρέφουν δριμύτεροι, απόλαυσέ τους. Εάν δεν έχουν κανένα σκαμπανέβασμα, είναι αντιπρόσωποι της πεπατημένης, του μέσου όρου. Διάλεξέ τους για πάντα όταν σιγουρευτείς ότι η ηρεμία είναι το μυστικό σου για να τη βγάλεις καθαρή στη ζωή. Δεν θα είσαι ποτές μόνος. Ούτε όμως και ιδιαίτερος. Απλά θα είσαι απολύτως ασφαλής.

      

   _________________________________________

    Στα ταξίδια ένας ευδιάκριτος δρόμος σε προφυλάσσει από το λάθος, στο ταξίδι όμως της ζωής τα πολύχρηστα και πολυσύχναστα μονοπάτια είναι και τα πιο απατηλά. ΣΕΝΕΚΑΣ