Δευτέρα, Αυγούστου 12

ο ήχος του κελύφους όταν σπάζει


     Υπάρχουν αυτιά πανέμορφα αλλά βουλωμένα. Υπάρχουν αυτιά μυγιάγγιχτα , σειρήνες ενός συναγερμού που διαρκώς ελοχεύει. Αυτές οι δυο κατηγορίες αυτιών που ολοένα γύρω μας πληθαίνουν, φτωχαίνουν τον κόσμο. Και ο κόσμος ένα γύρω... δε τον λες ζάμπλουτο !
   Απομένουν λοιπόν αυτά τα αυτιά που εκπληρώνουν με ένα τρόπο την απλή αποστολή τους.  Δε το κάνουν μεγάλο ζήτημα, είναι απλώς εκεί και σε ακούνε.
   Μεγάλο πράγμα να μιλήσεις και μετά, δε πειράζει πόσο χρόνο θα κάνει, να αισθανθείς κάποια στιγμή ότι κάποιος σε άκουσε, ιδανικά εκείνος που εσύ σκόπευες να σε ακούσει, αλλά μερικές φορές, τι έκπληξη, ένας άλλος ! Δε χάθηκε κι ο κόσμος, θέλω να πω, από το να πέσουν όλα κάτω άπραγα, ας φτάσουν μερικές κουβέντες σε ανύποπτα εύρωστα αυτιά.
    Κυνικοί, γίναμε. Ο κυνισμός είναι χειρότερος από την απελπισία. Ο κυνισμός είναι ένα κέλυφος ,όχι καβουριού, λεπτό και διάφανο, όχι χελώνας, τόσο όσο, είναι ένα κέλυφος σε άνθρωπο που' χε σχεδιαστεί για τεθωρακισμένα.
     Δεν είναι ισόβιες οι πανοπλίες. Εμείς τις ονομάσαμε έτσι. Οι πανοπλίες είναι όπως τα αόρατα ρούχα του Βασηλιά ! Είναι εικονικές , τις αντιλαμβανόμαστε μονάχα οι άνθρωποι, τα μόνα εξάλλου πλάσματα που φοράμε ρούχα για να πάμε βόλτα το πρωί. Η φύση μας ήτανε να είμαστε γυμνοί.
    Ξέρετε γιατί υπάρχει έξαρση συγγραφικής έκφρασης. Γιατί καταντήσαμε τον κόσμο έτσι που ένα μάτσο λευκά χαρτιά ακούνε καλύτερα από ένα ζευγάρι διαρκώς θυμωμένα αυτιά.
   
    Έχεις ακούσει κέλυφος να σπάζει ; Ποτέ. Είναι γιατί αυτό συμβαίνει εν απουσία σου. Θέλω να πω, κανένας μας δεν είναι τόσο πανίσχυρος ώστε να βγει στην πλατεία κάτω από τον πλάτανο και να απεκδυθεί των αντιστάσεων που οργάνωνε για χρόνια. Το κέλυφος που σπάει δεν είναι ωστόσο ατύχημα. Είναι μετασχηματισμός, αναγέννηση.
    Κι ο ήχος του κελύφους όταν σπάζει δεν είναι από εκείνους που θα φτάσουν σε εκατό αυτιά. Θα φτάσουν μοναχά σε δύο τη φορά. Καλά θα κάνουμε, αν το βοηθήσαμε, ακόμα περισσότερο αν το προκαλέσαμε, να είμαστε εκεί κοντά. Να ακούσουμε όλες τις στιγμές. Να ακούσουμε το κάθε τσόφλι τη στιγμή που προσγειώνεται στο έδαφος για να κλείσει έναν κύκλο ζωής.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;