λέξεις αμετάκλητες..

Εμένα δεν μου αρέσει η οδήγηση, να ξέρετε,  με μια τέτοια ταχύτητα ! 

   .. τα social media δεν είναι για όλους… παρ’ όλο που, με έναν ελαφρύ τρόπο, είναι από όλους ευπρόσδεκτα. Αναπτύσσονται σχέσεις στα social media που ενώ (θα έπρεπε να) είναι επίπλαστες, μπορούν να προκαλέσουν γεγονότα. Μια λέξη γραμμένη δεν είναι το ίδιο με μια ειπωμένη για όλους τους ανθρώπους. Για έναν ανεύθυνο που την απευθύνει, ατυχώς, σε έναν πιο ευαίσθητο, μια λέξη που φεύγει δεν μακιγιάρεται, καθίσταται αυτοστιγμεί αμετάκλητη.

  ..τα social media υποστηρίζουν ότι παρέχουν την δυνατότητα φιλτραρίσματος κάθε είδους bulling αλλά κι αυτή η δυνατότητα δεν αξιοποιείται αναίμακτα. Μια ρετσινιά διαχέεται σε εκατοντάδες χρήστες ώστε είναι πλέον αδύνατον να μαζευτεί. Μια προσβολή, παρ’ όλο που είναι πολλάκις επιπόλαια, θα πάρει πολύ χρόνο για να ξεχαστεί.  Ο ( εκ των υστέρων τεχνητός ) αποκλεισμός του υπεύθυνου δεν επουλώνει τις πληγές, Οι ζημίες, στο επίπεδο που συντελέστηκαν,  είναι αμετάκλητες.

  ..τα social media έχουν παρασύρει κόσμο να εκμυστηρευθεί περισσότερα από όσα θα είχε ποτέ κουβεντιάσει δια ζώσης. Σε τούτο ευθύνεται η μοναξιά. Δεν είναι πάντοτε κακό. Σε άλλους καιρούς ωστόσο  η μοναξιά θα μπορούσε να γίνει καταλύτης αλλαγών προς την κατεύθυνση της  προσωπικής εξέλιξης. Τώρα μπορεί κανείς να την σπρώχνει κάτω από το χαλί επ’ αόριστον, υπό την ψευδαίσθηση ότι ασχολείται μαζί της,  έως ότου οι δεξιότητες και οι ανησυχίες αποκοιμηθούν μέσα του και η απομόνωση γίνει  …status. Aμετάκλητη.

   .. τα social media μας παρέχουν την δύναμη και την ευθύνη του click. Θεωρούνται ο ταχύς τρόπος επικοινωνίας. Είναι δική μας επιλογή, αν θα εξετάσουμε μια δεύτερη φορά, εκείνη την πηγαία αράδα από λέξεις, πριν την καταστήσουμε αμετάκλητη. Συχνά ονειρεύομαι μια επιστροφή στην αλληλογραφία με τον πάπυρο το φτερό και τη μελάνη. Μέσα σε γαλήνια υποφωτισμένα δωμάτια εκείνος που απευθύνει μια επιστολή δια χειρός κοντοστέκεται σε κάθε λέξη, φέρνει στο νου εκείνον που θα την διαβάσει, χαμογελά αμυδρά, συμπληρώνει μια ουρίτσα στο τελευταίο σύμφωνο, αν είναι έρως στο «ς», τρίβει το μέτωπο με την ανάστροφη και καθώς οι παλμοί του επιστρέφουν σε ένα καθώς πρέπει tempo συνεχίζει να καθιστά με υπευθυνότητα τις λέξεις αμετάκλητες…